"ΕΦΥΓΑΝ" ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΣΑΡΑΝΤΗ
Η Γαλάτεια Σαράντη ήταν Ελληνίδα συγγραφέας και η πρώτη γυναίκα μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 8 Νοεμβρίου του 1920.
Αποφοίτησε από το Αρσάκειο Λύκειο Πατρών και κατόπιν η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία όμως δεν αποφοίτησε, καθώς αφοσιώθηκε από νωρίς ολοκληρωτικά στην συγγραφή.
Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1945 με το διήγημα «Το κάστρο», το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Εστία, ενώ το 1947 ακολούθησε η νουβέλα Το βιβλίο της Χαράς.
Ακολούθησαν άλλες νουβέλες, μυθιστορήματα, διηγήματα και βιβλία για παιδιά. Έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, ενώ στην παραγωγή της περιλαμβάνονται και ορισμένα θεατρικά έργα.
Το έργο της Γαλάτειας Σαράντη είναι κυρίως πεζογραφικό, ασχολήθηκε όμως και με τη λογοτεχνική μετάφραση έργων του Ούγγρου συγγραφέα Λάζλο Ζαμπό, του Βούλγαρου συγγραφέα Εμίλιον Στάϊνεφ κ.ά.
Για το λογοτεχνικό της έργο και για την προσφορά της στα ελληνικά γράμματα τιμήθηκε με πλήθος λογοτεχνικών διακρήσεων.
Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των 12, το Ά Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος το 1959 και το 1972, το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, το Βραβείο Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών το 1979 και το Βραβείο Παιδικού Μυθιστορήματος του Ι.Δ. Κολλάρου.
Συνεργάστηκε με το κρατικό ραδιόφωνο σε λογοτεχνικές εκπομπές, καθώς και με τα περιοδικά Νέα Εστία, Ελληνική Δημιουργία, Ο Αιώνας μας, Εποχές, Ευθύνη, Διαβάζω, Νέα Πορεία κ.ά.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και γενική γραμματέας της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Πολιτιστικής Ένωσης Ελληνίδων, γενική γραμματέας της Στέγης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών, μέλος της Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά και του ΔΣ της EPT, καθώς και εταίρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας και άλλων επιστημονικών και λογοτεχνικών σωματείων.
Επί σειρά ετών διετέλεσε μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού για τα Κρατικά Βραβεία και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 6η Biennale ποιητών στο Βέλγιο (1963).
Το 1997 έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στον τομέα της πεζογραφίας στην Β΄ τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Τιμήθηκε με το Βραβείο του Ανώτατου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος το 2005.
Υπήρξε μέλος της ΧΕΝ Αθηνών.
Έργα της Γαλάτειας Σαράντη μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά, σουηδικά, ουγγρικά, ρουμανικά, πολωνικά, ισπανικά.
Απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 2009 σε ηλικία 89 ετών.
ΛΟΥΚΙΑ ΡΙΚΑΚΗ
Η Λουκία Ρικάκη ήταν Ελληνίδα σκηνοθέτιδα, συγγραφέας, παραγωγός και διευθύντρια φεστιβάλ κινηματογράφου.
Ήταν ιδιαίτερα γνωστή για τα ντοκιμαντέρ της που αφορούν ευαίσθητα κοινωνικά θέματα όπως η μετανάστευση, η εκπαίδευση και η ζωή των ανθρώπων με αναπηρίες στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1961 στον Πειραιά.
Σπούδασε Ιστορία Τέχνης, Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στο Dartington College of Arts στην Αγγλία.
Στην πορεία εργάστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος της Δανίας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Το 1982 επέστρεψε στην Ελλάδα και ίδρυσε την εταιρεία Orama Films, μια από τις καθιερωμένες εταιρείες παραγωγής θεατρικών παραστάσεων και ποιοτικών ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και το 2000 ίδρυσε την εταιρεία Tricky Trick Films.
Το 1996 ίδρυσε τις 2 θεατρικές σκηνές του Θεάτρου "104 – Κέντρο Λόγου και Τέχνης" και το Ελληνικό Κόμεντι Κλαμπ στην Αιόλου 48-50.
Ίδρυσε επίσης τα φεστιβάλ κινηματογράφου Ecofilms στη Ρόδο με ταινίες οικολογικού χαρακτήρα και το Διεθνές Φεστιβάλ για θέματα Υγείας "Ιπποκράτης" στην Κω.
Έφυγε από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου 2011 από καρκίνο.
ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
Ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν Έλληνας πιανίστας και συνθέτης, από τους σημαντικότερους της νεότερης ελληνικής μουσικής σκηνής.
Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1947 στην Πάτρα.
Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του σε μικρή ηλικία στη Φιλαρμονική Εταιρεία Πατρών και στο Ελληνικό Ωδείο (πιάνο, θεωρία, αρμονία).
Ακολούθησαν οι σπουδές και η αποφοίτησή του από το μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα μελέτησε αρμονία, αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση με τον καθηγητή-συνθέτη Γ. Α. Παπαϊωάννου.
Έχει νυμφευθεί τρεις φορές.
Στα νεανικά του χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του '70 είχε παντρευτεί για πρώτη φορά με την Κοραλία Σωτηριάδου, η οποία ήταν φοιτήτρια τότε και ήταν δύο χρόνια μικρότερή του.
Ακολούθησε ο γάμος του με την ηθοποιό Ειρήνη Ιγγλέση, με την οποία είχαν αποκτήσει δύο κόρες, τη Σεσίλ και την Κωνσταντίνα.
Το 1996 νυμφεύθηκε τη δημοσιογράφο Μαρία Παπαγιάννη, με την οποία είχαν αποκτήσει μια κόρη και έναν γιο, την Αλεξάνδρα και τον Στέργιο.
Απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 2019 σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας μετά από πολλά έτη αντιμετώπισης του καρκίνου.
Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής.
Συνέθεσε όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, πειραματική μουσική.
Παράλληλα ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του κινήθηκε στο χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού με εκατοντάδες τραγούδια σε στίχους ελλήνων και ξένων ποιητών.