My Bonjour

ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΕΡΤ

Ο Άγγελος Έβερτ ήταν Έλληνας αστυνομικός, ο οποίος διετέλεσε διοικητής της Αστυνομίας Πόλεων της Αθήνας κατά τη διάρκεια της Κατοχής και αργότερα αρχηγός του Σώματος.

Γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1894 στην Αθήνα.

Ήταν γιος του βαυαρικής καταγωγής ταγματάρχη της Βασιλικής Χωροφυλακής Μιλτιάδη Έβερτ.
Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον Σεπτέμβριο του 1915 κατετάγη στη Χωροφυλακή όπου και φοίτησε στη Σχολή Ανθυπομοιράρχων από την οποία εξήλθε με τον αυτό βαθμό τον Ιανουάριο του 1920.
Εννέα χρόνια μετά, το 1929, μετατάχθηκε στη νεοσυσταθείσα τότε Αστυνομία Πόλεων - Αθηνών.
Σημειώνεται ότι μετά τη κατάληψη της Ελλάδος από τους Γερμανούς (Μάιος 1941) οι Αστυνομικές Αρχές της Χώρας διατηρήθηκαν με μειωμένη όμως δύναμη και μερικό αφοπλισμό.
Συνεπώς, τον Σεπτέμβριο του 1941 όταν ο Άγγελος Έβερτ ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής Αθηνών, τούτο συνέβη με την έγκριση των Αρχών κατοχής.
Στη θέση αυτή παρέμεινε καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής, ύστερα από παράκληση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και βεβαίως αφού έχαιρε της εμπιστοσύνης των κατακτητών.

Στις 10 Οκτωβρίου του 1943 η Γερμανική Διοίκηση Αθηνών εξέδωσε διάταγμα δια του οποίου οι Αστυνομικές Αρχές της Χώρας υπάγονταν πλέον στην Ανώτατη Διοίκηση SS της Ελλάδας (AASSA), διοικητής αρχηγός της οποίας ένα μήνα πριν είχε αναλάβει ο Γιούργκεν Στρόοπ.
Έτσι, με το διάταγμα αυτό η Αστυνομία Πόλεων Αθηνών υπήχθη στην ΚdO (Kommandantur der Ordnungspolizei = Διοίκηση Αστυνομίας Τάξεως) Αττικής με έδρα την Αθήνα υπό τον Γερμανό διοικητή συνταγματάρχη (και μετέπειτα στρατηγό) Χέρμαν Φραντς που υπαγόταν στον AASSA.

Συνεργάστηκε με τη βρετανική κατασκοπία, ωστόσο ο ρόλος του αμφισβητείται καθώς κατηγορήθηκε ότι είχε ενεργό συμμετοχή στις πράξεις των Γερμανών ως συνεργάτης τους.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής βοήθησε αρκετούς Εβραίους, εκδίδοντάς τους πλαστά πιστοποιητικά βάφτισης.
Επίσης τιμήθηκε από το Γιαντ Βασσέμ για τη συμβολή του στη διάσωση των Εβραίων της Αθήνας.
Ακόμη, προσπάθησε να κρατήσει την Αστυνομία Πόλεων μακριά από τη σύγκρουση των υπόλοιπων σωμάτων ασφαλείας με τις εαμικές οργανώσεις της Αθήνας, προκειμένου να αποφύγει την άμεση συνεργασία με τις δυνάμεις Κατοχής και να διατηρήσει τη συνοχή του σώματος, από τη στιγμή που μεγάλο ποσοστό των αστυνομικών είχε προσχωρήσει στο ΕΑΜ.

Στα Δεκεμβριανά έδωσε την εντολή για την έναρξη των πυροβολισμών ενάντια στους διαδηλωτές μπροστά από τη Βουλή, κατ' εντολή του Γεωργίου Παπανδρέου, με συνέπεια τουλάχιστον 33 νεκρούς, γεγονός που σηματοδότησε την αρχή των Δεκεμβριανών.

Την περίοδο 1951-1955 διετέλεσε αρχηγός της αστυνομίας πόλεων.
Το 1954 κατά την τελετή παράδοσης του υπουργείου εσωτερικών από τον Παυσανία Λυκουρέζο, ο τελευταίος ζήτησε από τον νέο υπουργό Ιωάννη Νικολίτσα να χαιρετίσει πριν φύγει τους «ειλικρινείς και έντιμους συνεργάτες του».
Αν και ο Έβερτ του έτεινε το χέρι του, ο Λυκουρέζος τον προσπέρασε επιδεικτικά. Το όλο θέμα απασχόλησε έντονα τον τύπο της εποχής με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην Βουλή με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης.
Λίγους μήνες αργότερα ο Αλέξανδρος Παπάγος έθεσε σε διαθεσιμότητα τον Έβερτ λόγω της φαινομενικής εμπλοκής του σε υπόθεση ξένων πρακτόρων και λίγο αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου 1955, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση καθώς το υπηρεσιακό συμβούλιο του είχε επιβάλει την ποινή εξάμηνης αργίας δι' απολύσεως λόγω πειθαρχικών παραπτωμάτων.

Ο Άγγελος Έβερτ πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στις 30 Δεκεμβρίου 1970 και κηδεύτηκε την επομένη στο Α΄ Νεκροταφείο.
 

ΝΙΚΟΣ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗΣ

Ο Νίκος Κακαουνάκης ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και εκδότης.

Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1938 στην Πολυρρήνια Καστελίου Χανίων.

Ορφάνεψε από πατέρα σε μικρή ηλικία, καθώς τον εκτέλεσαν οι Ναζί κατά την διάρκεια της Κατοχής.
Φοίτησε ως οικότροφος στο εκκλησιαστικό λύκειο της Μονή Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων στα Χανιά.

Εν συνεχεία εργάστηκε στο πολιτικό γραφείο του βουλευτή Χανίων και υπουργού της Ένωσης Κέντρου Πολυχρόνη Πολυχρονίδη, ο οποίος αναλαμβάνει την προστασία του.
Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μερικά χρόνια αργότερα γνωρίστηκε με τον εκδότη Χρήστο Λαμπράκη, ο οποίος του πρότεινε να εργαστεί στο Βήμα, απ' όπου έκανε τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία το 1965.

Συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα με τη δημοσιογραφική του πένα και την παρουσία του.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον έντυπο τύπο, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση.
Μετά τη χούντα δημοσιογραφεί στα Νέα, όπου αναλαμβάνει επιτελικές θέσεις. Στο διάστημα αυτό γράφει το βιβλίο «2.650 μερόνυχτα συνωμοσίας».
Το 1986 αποφασίζει να εκδώσει τη δική του εφημερίδα, Το καλάμι.
Με την έκρηξη της ιδιωτικής ραδιοφωνίας αναλαμβάνει την πρωινή ζώνη του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ 100.4, η οποία αποτελεί την απαρχή της παρουσίας του στα ερτζιανά.
Οι ραδιοφωνικές του εκπομπές στον ΣΚΑΪ 100.4 τη δεκαετία του 1990, συγκέντρωναν πολύ μεγάλη ακροαματικότητα.
Παράλληλα ασχολείται με την τηλεόραση του ΣΚΑΪ (και μετέπειτα Alpha TV) αναλαμβάνοντας αργότερα και τη γενική διεύθυνση του σταθμού.
Εργάστηκε επίσης στον ραδιοφωνικό σταθμό FLASH 96 για πολλά χρόνια και στους τηλεοπτικούς σταθμούς Alter Channel, Mega Channel και Alpha TV. Το 1999 εξέδωσε την εφημερίδα Το Καρφί.

Ήταν παντρεμένος και είχε δύο κόρες.

Απεβίωσε από μετεγχειρητικές επιπλοκές σε νοσοκομείο της Αθήνας στις 30 Δεκεμβρίου 2009, σε ηλικία 71 ετών.

Κηδεύτηκε στην γενέτειρά του, την Κίσσαμο στις 2 Ιανουαρίου 2010.
 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ

Ο Γιώργος Ανδρεάδης ήταν Έλληνας μυθιστοριογράφος ποντιακής καταγωγής.

Γεννήθηκε το 1936 στον τότε προσφυγικό καταυλισμό της Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη.

Η οικογένειά του είχε μεταναστεύσει στην Ελλάδα το 1930 από το Μπατούμι, όπου ο πατέρας του Κυριάκος ήταν μέλος της ποντιακής εθνοσυνέλευσης.

Ο Γιώργος Ανδρεάδης φοίτησε με υποτροφία στο Κολλέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια σπούδασε πολιτική οικονομία στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, στη Γερμανία.
Από τότε έχει επισκεφθεί πολλές φορές τον Πόντο και έχει γράψει πολύ για τον πολιτισμό και την ιστορία του, ιδιαίτερα για την ιστορία των Ποντίων Ελλήνων που έφυγαν από εκεί κατά τη δεκαετία 1920-1930.

Ο Ανδρεάδης είναι περισσότερο γνωστός για το μυθιστόρημά του Ταμάμα, πάνω στο οποίο βασίσθηκε η κινηματογραφική ταινία Περιμένοντας τα Σύννεφα (2004) της Τουρκάλας σκηνοθέτριας Γιεσίμ Ουστάογλου.
Ανάμεσα στα άλλα βιβλία του ξεχωρίζουν τα μυθιστορήματα Το μαγκάλι της μνήμης και Οι Κρυπτοχριστιανοί.

Πέθανε στις 30 Δεκεμβρίου το 2015.