My Bonjour

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΚΗΣ

Ο Γιώργος Χριστιανάκης είναι Έλληνας συνθέτης και μουσικός.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 19 Σεπτεμβρίου 1961.

Ξεκίνησε μαθήματα στο κλασσικό πιάνο σε ηλικία 17 χρονών και είναι απόφοιτος της Νομικής σχολής του Αριστοτέλειου.
Από το 1982 ασχολείται με το συνθεσάιζερ και πειραματίζεται στην ηλεκτρονική μουσική.
Παράλληλα συνεργάζεται με πολλά γνωστά συγκροτήματα της ελληνικής μουσικής σκηνής, όπως A Priori, Jazz Quartet, Da Capo, Rodondo Rocks, Τρύπες κ.α., σε στούντιο ηχογραφήσεις και ζωντανές εμφανίσεις.

Από το 1984 συνθέτει μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο, για βίντεο άρτ, εικαστικές εγκαταστάσεις και χορό.
Έχει συνθέσει τη μουσική για περισσότερες από εβδομήντα θεατρικές παραστάσεις τόσο του μοντέρνου, όσο και του κλασσικού ρεπερτορίου μεταξύ των οποίων επτά για το φεστιβάλ Επιδαύρου, τέσσερις για το Ηρώδειο και μία για το αρχαίο Θέατρο των Δελφών.
Έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος από το 1990 μέχρι σήμερα σε περισσότερες από τριάντα παραστάσεις.

Στο θέατρο συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως οι: Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιάννης Ρήγας, Γιώργος Μιχαηλίδης, Kώστας Τσιάνος, Σταύρος Ντουφεξής, Γιάννης Ιορδανίδης, Σταμάτης Φασουλής, Σωτήρης Χατζάκης, Γιώργος Αρμένης, Κυριάκος Κατζουράκης, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Ισίδωρος Σιδέρης, Βασίλης Βαφέας, Πέρης Μιχαηλίδης, Φωτεινή Σισκοπούλου, Έλενα Πέγκα κ.α.
Στον κινηματογράφο έχει συνεργασθεί με τους: Nίκο Γιαννόπουλο, Nίκο Γραμματικό, Γιάννη Καρυπίδη, Nίκο Παναγιωτόπουλο, Παναγιώτη Καρκανεβάτο Κώστα Γιαλλουρίδη και Φωτεινή Σισκοπούλου.

Το 2000 πήρε το δεύτερο Βραβείο Μουσικής στα Θεατρικά βραβεία κοινού για τη μουσική της παράστασης Γέρμα στο Εθνικό Θέατρο.
Υπήρξε συνιδρυτής γραφείου εκδηλώσεων με τίτλο Πανδαιμόνιο 7 (από το 2003 έως το 2009), αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας για τον πολιτισμό, που δραστηριοποιούνταν στο χώρο του θεάτρου, της μουσικής και ευρύτερα των τεχνών με έδρα την Θεσσαλονίκη.
 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ

Ο Παναγιώτης Βλαχάκος ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που έχασε τη ζωή του τον Ιανουάριο του 1996 κατά τη διάρκεια της κρίσης στα Ίμια, εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή αναγνωρίσεως.

Γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1964 στα Μανιάτικα του Πειραιά όπου και κατοικούσε, ενώ η καταγωγή του ήταν από τη Λάγια της Ανατολικής Μάνης.

Το 1982 εισήχθη στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και αποφοίτησε το 1986 με τον βαθμό του Σημαιοφόρου.
Τον Ιανουάριο του 1996 έφερε το βαθμό του Υποπλοίαρχου όντας χειριστής ελικοπτέρου.

Στις 31 Ιανουαρίου 1996, κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων, μετέβη ως συγκυβερνήτης στην περιοχή των βραχονησίδων με ελικόπτερο τύπου Agusta Bell 212 από την φρεγάτα «Ναυαρίνο», μαζί με τον ομόβαθμό του και κυβερνήτη του ελικοπτέρου, Χριστόδουλο Καραθανάση και τον χειριστή συσκευών, Αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό, προκειμένου να επιβεβαιώσουν την κατάληψη της Μικρής Ίμιας από Τούρκους στρατιώτες.

Μετά την αναγνώριση και ενώ το ελικόπτερο ετοιμαζόταν να επιστρέψει στη βάση του, κατέπεσε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τόσο ο Βλαχάκος, όσο και οι έτεροι επιβαίνοντες.
Μετά την ανάσυρση των σορών, διενεργήθηκε νεκροψία που κατέληξε στο πόρισμα πως ο θάνατος του Βλαχάκου ήταν ακαριαίος και επήλθε από κακώσεις οι οποίες δημιουργήθηκαν από την πρόσκρουση του ελικοπτέρου στη θάλασσα. Παράλληλα, τονίσθηκε πως στις σορούς των τριών αξιωματικών δεν βρέθηκαν κακώσεις από έκρηξη, από ωστικό κύμα, ή από φλόγα, ενώ δεν βρέθηκαν ίχνη από βολίδες πυροβόλου όπλου.

Η κηδεία του Υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, πραγματοποιήθηκε την 9η Φεβρουαρίου στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος στον Πειραιά παρουσία πλήθους κόσμου, όπου συγκαταλέγονταν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της ΝΔ Μιλτιάδης Έβερτ, ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Νικόλαος Κουρής, ο Χρήστος Σαρτζετάκης και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ενώ η σορός του ετάφη στο Νεκροταφείο Αναστάσεως.

Τον Φεβρουάριο του 1996, με απόφαση του ΓΕΝ, προήχθη μετά θάνατον στο βαθμό του Αντιπλοιάρχου.
Παράλληλα, στήθηκαν προτομές προς τιμήν του στην πλατεία Τερψιθέας στον Πειραιά και στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Λάγια Λακωνίας.
Η οδός Αρτεμισίου στον Πειραιά πήρε τιμητικά το όνομά του, όπως και μία οδός στο Κερατσίνι Αττικής, καθώς και μία οδός στους Μολάους Λακωνίας.

Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό τιμώντας τον Παναγιώτη Βλαχάκο έδωσε το όνομα ΤΠΚ «ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ» σε μια νέα πυραυλάκατο που καθελκύστηκε τον Αύγουστο του 2020, μετά την ολοκλήρωση της βασικής της κατασκευής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Η επίσημη τελετή ονοματοδοσίας πραγματοποιήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2022 παρουσία του πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη και του αδελφού του Παναγιώτη Βλαχάκου, Νίκου, "ο οποίος - τηρώντας την παράδοση αντίστοιχων τελετών - έσπασε ένα μπουκάλι στο πλοίο ολοκληρώνοντας την ονοματοδοσία".
 

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι Ελληνοκύπριος τραγουδιστής, ηθοποιός και τραγουδοποιός.

Γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1969 στη Λευκωσία από Ελληνοκύπριο πατέρα και Θεσσαλονικιά μητέρα.

Αρχικά ήθελε να σπουδάσει ντραμς, αλλά δεν τα κατάφερε, καθώς δεν υπήρχε κατάλληλος δάσκαλος στη Λευκωσία. Αντ' αυτού, σπούδασε κιθάρα.

Είναι παντρεμένος με την Ξανθίππη Πασχαλίδου με την οποία έχουν τρεις κόρες.

Τα πρώτα 20 χρόνια τής ζωής του τα πέρασε σε ένα προάστιο τής Λευκωσίας. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, έρχεται το 1989 στην Ελλάδα για να σπουδάσει με υποτροφία στη Δραματική Σχολή τού Εθνικού Θεάτρου.
Επίσης, περνάει στη Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία όμως θα εγκαταλείψει αργότερα.
Το 1993 εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο τής Επιδαύρου, ερμηνεύοντας το ρόλο τού Μοσχίονα, στη Σαμία τού Μενάνδρου.
Το 1996 και πάλι στην Επίδαυρο ερμηνεύει το ρόλο τού Απόλλωνα στην Άλκηστη τού Ευριπίδη.
Ακόμα, έχει εργαστεί στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.

Εκτός από το θέατρο, ο Αλκίνοος ασχολείται παράλληλα και με τη μουσική. Κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 1993 με τίτλο Στην αγορά του κόσμου σε στίχους και μουσική του Νίκου Ζούδιαρη και ενορχήστρωση του Τάκη Μπουρμά. Συμμετέχει και η Δήμητρα Γαλάνη, η οποία τον βοήθησε σημαντικά ώστε κυκλοφορήσει ο δίσκος αυτός. Ο δίσκος γνωρίζει επιτυχία με πιο γνωστό το τραγούδι «Στην αγορά του Αλ Χαλίλι».

Το 1995 κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο του, Όπως μυστικά και ήσυχα.
Οι στίχοι και η μουσική είναι και πάλι από το Νίκο Ζούδιαρη, ενώ η ενορχήστρωση από το Γιώργο Ανδρέου.
Ξεχωρίζει το τραγούδι «Δεν μπορώ» και ο δίσκος αυτός, όπως και ο προηγούμενος, γίνεται χρυσός.

Ως τραγουδοποιός πρωτοεμφανίζεται το 1996 με το δίσκο Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος.
Η ενορχήστρωση γίνεται από τον ίδιο και το Γιάννη Σπάθα.
Όπως και στους δίσκους που θα ακολουθήσουν, οι στίχοι και η μουσική είναι δικοί του, ενώ το εξώφυλλο είναι σχεδιασμένο από τον πατέρα του, Άντη Ιωαννίδη.
Η δουλειά του αυτή δέχεται εξαιρετικές κριτικές.
Το τραγούδι που γίνεται περισσότερο γνωστό είναι το «Όσα η αγάπη ονειρεύεται».

Το Μάιο του 1999 έρχεται ο καινούργιος του δίσκος με τίτλο Ανεμοδείκτης.
Στο δίσκο αυτό συμμετέχει ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο τραγούδι «Αδιέξοδο».
Άλλα γνωστά τραγούδια από τον ίδιο δίσκο είναι τα «Με τόσα Ψέματα» και «Θα 'μαι κοντά σου (όταν με θες)».

Ακολουθεί το 2000 το Εκτός τόπου και χρόνου, που περιέχει ζωντανές ηχογραφήσεις από το Θέατρο Λυκαβηττού και το Θέατρο Παπάγου.
Συμμετέχουν ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Δήμητρα Γαλάνη.
Στο δίσκο αυτό ερμηνεύει εκτός από δικά του, τραγούδια και άλλων καλλιτεχνών, όπως του Χάρη & του Πάνου Κατσιμίχα, του Μάνου Λοΐζου, του Μάνου Χατζιδάκι, του Διονύση Σαββόπουλου, του Τζίμη Πανούση και του Ορφέα Περίδη.

Τον Ιούνιο του 2003 κυκλοφόρησε ο έκτος του δίσκος, Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή, με τον τίτλο να είναι εμπνευσμένος από το βιβλίο Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού, αγνώστου συγγραφέως, το οποίο και έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών.

Τον Απρίλιο του 2006 κυκλοφόρησε μαζί με το συνεργάτη του Μιλτιάδη Παπαστάμου το δίσκο ’Που Δύσην ως Ανατολήν, ο οποίος περιέχει παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια.

Τον Μάρτιο του 2009 κυκλοφόρησε ο δίσκος Νεροποντή.

Εκτός από την προσωπική του δισκογραφική δουλειά, έχει συμμετάσχει σε αρκετές δισκογραφικές δουλειές συναδέλφων του ως ερμηνευτής, συνθέτης, στιχουργός, ενορχηστρωτής και παραγωγός.
Αποτέλεσμα των συνεργασιών αυτών, αποτελεί ο δίσκος του Συνάντηση, που περιέχει 31 τραγούδια από συμμετοχές του σε άλλους δίσκους την περίοδο 1994-2006, καθώς και το Μπαξέ τσιφλίκι του Βασίλη Τσιτσάνη ερμηνευμένο από τον ίδιο τον Αλκίνοο και μέχρι τότε ανέκδοτο τραγούδι.

Έχει συνεργαστεί με διάφορα σύνολα, όπως με την Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, τη Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, το Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Κρατική Ορχήστρα της Ελλάδας.
Επίσης έχει εμφανιστεί στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Θέατρο Λυκαβηττού, ενώ κατά καιρούς έχει εμφανιστεί σε διάφορες μουσικές σκηνές.

Τέλος, έχει δώσει πολλές συναυλίες στο εξωτερικό, όπως στη Νέα Υόρκη, την Ιντιάνα, το Σικάγο, το Λονδίνο, καθώς και στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία, τη Γεωργία, την Αργεντινή και την Αίγυπτο στο πλαίσιο εκδήλωσης για τα εγκαίνια της Νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.