My Bonjour

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΑΣ

Ο Γιάννης Κουτσοχέρας ήταν Έλληνας νομικός, ποιητής, λογοτέχνης και πολιτικός.

Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου το 1904 στη Ζήρια Αχαΐας, γιος του Παναγιώτη.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικά, λογοτεχνία, φιλοσοφία, θέατρο και κοινωνιολογία στη Σορβόννη.
Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής Α΄ Αθηνών το 1964 με την Ένωση Κέντρου και επανεκλέχθηκε με το ΠΑΣΟΚ μεταπολιτευτικά στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1974, 1977 και 1981.
Διατέλεσε κοινοβουλευτικό μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης (1974-81), ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 1981, πρέσβης της Ελλάδας στην ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1985 έως το 1988, και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων.

Ως βουλευτής και διανοούμενος υπήρξε πρωτεργάτης στην προσπάθεια καθιέρωσης του μονοτονικού συστήματος γραφής, που στέφθηκε με επιτυχία το 1981.

Τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με το Μεγάλο Βραβείο Παγκόσμιας Ποίησης (1970) και το Βραβείο Ευρώπης (1985).

Το 1991 το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE) διοργανώνει τιμητικό αφιέρωμα με τίτλο "Εικαστική Οκτώηχος στην Ποίηση του Κουτσοχέρα" με έκθεση ζωγραφικών έργων και παρουσίαση του ομώνυμου ελληνοαγγλικού εικαστικού λευκώματος της ζωγράφου Αμαλίας (Παρασκευοπούλου).

Πέθανε στις 28 Αυγούστου 1994.

Σύζυγός του ήταν η Λένα Ν. Στρέφη.

Το 2010 ο ιστορικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς εξέδωσε το δοκίμιο-μελέτη «Γιάννης Κουτσοχέρας: ο ηθοπλάστης διανοούμενος της πολιτικής συνείδησης» που πήρε το 1ο Βραβείο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Επιστημόνων Λογοτεχνών.
Η ποίηση του Γιάννη Κουτσοχέρα, «πολυφωνική και πολυδιάστατη», διακρίνεται από έντονο λυρισμό και ευαισθησία, αλλά, ταυτόχρονα, και από δυναμικότητα και αγωνιστικότητα.
Ο ίδιος χαρακτηρίσθηκε, τόσο στην πολιτική του σκέψη και δράση, όσο και στην καλλιτεχνική του δημιουργία, ως «αθεράπευτα κοσμοπολίτης και ελληνολάτρης».
 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ο Χρήστος Κολοκοτρώνης ήταν Έλληνας τραγουδοποιός και ερμηνευτής του λαϊκού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου το 1922 στην Καλλιθέα της Αθήνας αλλά μεγάλωσε στην Γλυκομηλιά του νομού Τρικάλων.
Ήταν τρισέγγονος του ήρωα της Επανάστασης του '21, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Από μαθητής ακόμα έγραφε ποιήματα και έκανε ρεπορτάζ για άρθρα τοπικών εφημερίδων της Θεσσαλίας, ενώ διάβαζε λογοτεχνία και ιστορία.
Το 1947 κατέβηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία.
Εργάστηκε στις φημερίδες Ελληνικόν Αίμα και Εθνική Φλόγα.

Το πρώτο τραγούδι που δισκογραφήθηκε ήταν το «Εγώ το πλουσιόπαιδο» στις αρχές της δεκαετίας του 50΄.
Από τότε έγραψε πάρα πολλά τραγούδια, πολλά από τα οποία τραγούδησαν μεγάλες φωνές του λαϊκού τραγουδιού όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Μανώλης Χιώτης, ο Πάνος Γαβαλάς, η Καίτη Γκρέυ, ο Στράτος Διονυσίου, η Μαίρη Λίντα, η Πόλυ Πάνου κ.α.

Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 1999.
 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΓΙΩΤΕΛΗΣ

Ο Γεώργιος Νικολάου Παγιωτέλης γεννήθηκε στην Καβάλα, στις 25 Δεκεμβρίου 1935 και ήταν Έλληνας οικονομολόγος και δημοσιογράφος, που ασχολήθηκε με τις εφαρμογές της στατιστικής στα στοιχεία αθλητικών δεδομένων, ιδιαίτερα των αθλημάτων του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.

Εργάστηκε σε διάφορες αθλητικές εφημερίδες (Έθνος, Μπάλα, Αθλητική Ηχώ, Σπόρταϊμ κ.ά.) και περιοδικά (Εθνοσπόρ, Παγκόσμιοι, Όλα για το Ποδόσφαιρο '91, ενώ επιμελήθηκε τη στατιστική ενημερωτική εκπομπή Τρίτο ημίχρονο της ΕΡΤ κατά τη δεκαετία του '80.
 Ήταν επίσης πάρεδρο μέλος του Π.Σ.Α.Τ.

Με τα άρθρα και τα εκατοντάδες αφιερώματά του βοήθησε να αναδειχθούν και να αποκατασταθούν επαγγελματικά αρκετοί νεαροί δημοσιογράφοι, που βρήκαν μέσω των στηλών του την ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.
Το γράψιμό του διέκρινε η σαφήνεια αλλά και η γλαφυρότητα, στοιχεία που του χάριζαν ένα ιδιαίτερο ύφος το οποίο ξέφευγε από τη συνήθη δημοσιογραφική διατύπωση.

Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες στην αξιοποίηση των στατιστικών αθλητικών στοιχείων στην Ελλάδα, ανοίγοντας το δρόμο στην περαιτέρω εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα.

Πέθανε στην Αθήνα, στις 18 Μαρτίου 2006 πριν προλάβει να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο του όνειρο, το οποίο ήταν η έκδοση ενός εβδομαδιαίου στατιστικού περιοδικού.

Ο γιος του, Νίκος Παγιωτέλης, είναι επίσης αθλητικογράφος.
 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

Ο Σταμάτης Κραουνάκης  είναι Έλληνας συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, παραγωγός και συγγραφέας.

Γεννήθηκε, στις 25 Δεκεμβρίου 1955 μεγάλωσε και ζει στην Καλλιθέα.

Είναι απόφοιτος του τμήματος πολιτικών επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου.
Σπούδασε μουσική έχοντας δασκάλα την Κλέλια Τερζάκη, ενώ πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1978, υπογράφοντας τη μουσική στον δίσκο Το σπίτι του Αγαμέμνονα.
Ένα χρόνο νωρίτερα είχε κάνει το ντεμπούτο του στο θέατρο, γράφοντας τη μουσική για την παράσταση Βαριέμαι (1977).
Το 1981 έκανε την πρώτη του μεγάλη συνεργασία, γράφοντας τη μουσική για τον δίσκο Σκουριασμένα χείλια που ερμήνευσε η Βίκυ Μοσχολιού.

Σημαντική στιγμή στην καριέρα του υπήρξε η συνάντηση και συνεργασία του με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου, την οποία γνώρισε το 1976 στο Πάντειο  και με την οποία είναι συνδεδεμένος ο μεγαλύτερος όγκος του συνολικού του έργου, με πρώτη σημαντική στιγμή των δύο την κυκλοφορία του δίσκου Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ (Οκτώβριος 1985), με περισσότερες από 200.000 πωλήσεις, ενώ ταυτόχρονα εκτινάχθηκε και η καλλιτεχνική πορεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.

Έκτοτε συνεργάστηκε με μια σειρά από μεγάλες φωνές του ελληνικού τραγουδιού (ενδεικτικά: Ελένη Βιτάλη, Μανώλης Μητσιάς, Δήμητρα Γαλάνη, Τάνια Τσανακλίδου, Ελευθερία Αρβανιτάκη κλπ.), ενώ ανέδειξε και προώθησε ο ίδιος νέους καλλιτέχνες (Κώστας Μακεδόνας, Δημήτρης Μπάσης, Στέλιος Διονυσίου, Γωγώ Τσαμπά κλπ.)

Πέρα από τη δισκογραφική δουλειά, εμπνεύστηκε ένα νέο τρόπο παρουσίασης μουσικών παραστάσεων, χρησιμοποιώντας τα τραγούδια ως μουσικό θεατρικό κείμενο και τους τραγουδιστές σαν ήρωες ενός φανταστικού έργου.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε παραγωγός στον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο με καθημερινή εκπομπή σχολιασμού.
Αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός.

Σε συνέντευξη[5] που έδωσε στον Βασίλη Θανόπουλο για το Antivirus (περιοδικό) τον Αύγουστο του 2020 έκανε coming out ως ΛΟΑΤ+, τονίζοντας πως αν και είναι ένας καλλιτέχνης που ανήκει σε ολόκληρο τον κόσμο, ήταν πάντοτε δικός μας. «Είμαι panerotic. Μπορώ να ερωτευτώ και έναν άνθρωπο 90 ετών και να του αφιερωθώ είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας».

Το 1997 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας, ενώ την επόμενη χρονιά δημιούργησε μια μουσική ομάδα νέων καλλιτεχνών, τη Σπείρα Σπείρα, με την οποία έχει δώσει πολλές παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα.
Το 2000 βραβεύθηκε με κρατικό βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη μουσική του στην ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου Αυτή η νύχτα μένει.